Oto tasarımcıların fantezileri: 2007 yılında 2057 yılının arabalarını nasıl öngörüyorlardı.
2007 yılında Los Angeles'taki Auto Show Design Challenge'da, en büyük otomobil üreticileri üretim yeniliklerini öne çıkarmak için toplanmadılar. Bu, bir tür fikirler, konseptler, fanteziler şovu — tasarımcılar ve mühendislerin yaklaşık yirmi yıl önce gördüğü şekilde geleceğin bir vitriniydi. O zamanlar ne bütçe ne de teknik uygulanabilirlik sınırlamaları vardı — sadece saf yaratıcılık. Yolların 50 yıl sonra nasıl görüneceğini görmek ilginç. Belki de bu fikirlerden bazılarını gerçek hayatta hala göreceğiz.
Audi, çevre dostu hidrojenden güç alan tek yolcu konseptini tanıttı. Ancak ana özelliği motoru değil. Tasarımcılar, sahibinin kendine göre ayarlayabileceği holografik bir gövde tasarladılar. Renk, şekil, stil — hepsi bir bilgisayar oyunundaki skin gibi değişiyor. Tasarımın yüzlerce varyasyonu, benzersiz kombinasyonlarda birleştirilebilir. Bu fütüristik proje, Audi/Volkswagen Design Center'ın Kaliforniya stüdyosunda oluşturuldu.
General Motors, adaptif güvenlik yolunu seçti. ANT adlı konseptleri — Advanced Networked Transportation'ın kısaltması ve aynı zamanda İngilizce'de "karınca" anlamına gelir — gerçekten akıllı bir otomobil olmalıydı. İddia edilene göre, trafik durumunu üç kilometre mesafeye kadar izleyebilir ve rotayı ve manevraları otomatik olarak düzeltebilir. Hareket, "Nanorb" sistemi üzerinden üç bağımsız tekerlekle sağlanıyor, bu da herhangi bir yöne hareket etmesine olanak tanıyor. Teorik olarak bu etkileyici geliyor, ancak pratikte, sadece yüz metre sonra bir yerde sıkışıp kalabilir ve yerinde sinirlenerek dönmeye başlayabilirdi — yollar zaten iptal edilmedi.
Mazda, fütüristik bir konsept tanıttı ve rakiplerinden farklı olarak, önerilen fiyat da dahil olmak üzere tam bir döküman hazırladı. Arabanın özelliği, sürücünün yol ile fiziksel bağını güçlendiren bir sistemdir. Bir milyon mikroskobik sensör yardımıyla otomobil, sürücünün kaslarına yol yüzeyinin hislerini taklit eden elektrik impulsları gönderir. Bu hipersenser teknolojisi, taşıma ile yeni bir etkileşim seviyesi sunabilirdi, ancak çoğu şehrin düzensiz sokaklarında geniş çapta kullanılması pek olası değildir.
Japon Honda, görevde kendine özgü yaratıcılığıyla yaklaştı. Konseptleri, bir araçta birleşebilecek dört bağımsız modülden oluşuyor. Meslektaşlarınızla seyahat ederken — aynı arabadasınız. Ayrılmak istediğinizde — herkes sökülür ve kendi başına hareket eder. Bu tür bir fikrin mantığı herkes için yakın olmayabilir, ancak gelecekte bu esneklik belki altın değerinde olur.
Mercedes mühendisleri, sürücülerin iki ebedi sorununu aynı anda çözerek herkesten ileriye gitti: hasar ve park. Konseptin gövdesi, şekil değiştirebilen ve kendini düzeltebilen manyetik nanoparçacıklardan oluşur. Bir ezik aldınız — düğmeye basın, ve her şey eskisi gibi oldu. Ve arabayı saklamak istiyorsanız — kelimenin tam anlamıyla sıvı metale dönüşür. Hayal edin: bir kovaya boşaltıp dolaba koyabileceğiniz bir otomobil. Terminatör onaylardı.
Nissan'da doğadan ilham almaya karar verdiler ve otomobil ve hayvan arasında bir tür melez yarattılar. Şirket içinde "aile evcil hayvanı" olarak adlandırılan konseptleri, tekerlekler yerine kaslar gibi çalışan sentetik "bacaklar" üzerinde hareket eder. Hızlanma sırasında gövde yere yaklaşıyor, hava direncini azaltıyor, yavaşlama sırasında daha fazla stabilite için yükseliyor. Bu sadece bir taşıma aracı değil, daha çok akıllı bir arkadaş.
Toyota, atık yönetimi sorununu yaratıcı bir şekilde ele aldı ve atıklarla beslenen bir konsept sundu. Evet, kelimenin tam anlamıyla — çöp yakıt olarak kullanılır. Ayrıca otomobil, nanoteknolojiler sayesinde şekil değiştirebilir ve genişleyebilir. Tekerlekler, herhangi bir yönde hareket sağlayan nano lazerlerden oluşur. Araba, sürücünün görevlerine uyum sağlayabilir, hatta uyku alanına dönüşebilir. Geriye kalan tek şey, teknolojiyi gerekli seviyeye getirmektir. Ve Japonların beklemeyi ve sonuç için çalışmayı bildikleri bir şeydir.
Bu konsept fuarın kazananı oldu. Ve bu şaşırtıcı değil — önünün, arkasının, tekerleklerin ve sürücünün nerede olduğunu hemen anlamak zordur. Özelliği, koşullara adapte olmasını sağlar. Şehir modunda kompaktlık ve manevra kabiliyeti için yükselir. Otoyolda — aerodinamik bir biçim alır ve saatte 250 mile kadar hızlanabilir. Konforlu: otur, arkanıza yaslan, ve araba her şeyi kendi yapar. Enerji kaynağı güneş panelleridir. Benzin istasyonlarına ve yakıt krizlerine gerek yok.
Bu konseptlerin birçoğu hala bilim kurgudan bir şey gibi görünüyor. Ama hatırlamak gerekir: Yüz elli yıl önce at arabasız arabalar çılgınlık olarak kabul ediliyordu. Ve bugün arabalar olmadan bir yere gitmiyoruz. Kim bilir, belki de 30 yıl sonra bu "fanteziler" gerçek olacaktır.