Olie zonder toestemming is goedkoop en beschikbaar. Maar wat schuilt er achter de aantrekkelijke prijs? En is het de moeite waard om het motorblok te riskeren voor een paar bespaarde centen?
De stijgende prijzen van motoroliën en auto-onderdelen dwingen steeds meer automobilisten om op zoek te gaan naar budgetvriendelijke alternatieven. Aanbiedingen van marktpleinen, oliën met twijfelachtige etiketten en zelfs zonder officiële toestemming van autofabrikanten worden gebruikt. Maar is dit veilig? En wat zijn de mogelijke gevolgen van het besparen op olie?
Op originele verpakkingen van motoroliën kun je doorgaans logo’s en goedkeuringen van grote autofabrikanten zien: Toyota, Hyundai, Kia, Mercedes-Benz, BMW, Volkswagen, Porsche en anderen. Deze goedkeuringen zijn niet slechts formaliteiten. Ze betekenen dat de olie getest en erkend is als compatibel met specifieke motortypen. Vroeger werden bij dealerservices uitsluitend dergelijke oliën gebruikt. Vandaag de dag wordt steeds vaker gekozen voor de prijs in plaats van de kwaliteit. En dat kan nadelige gevolgen hebben.
Op de markt bestaan al lang internationale classificaties, zoals API (American Petroleum Institute) en ACEA (Association des Constructeurs Européens d'Automobiles). Ze stellen algemene standaarden vast voor viscositeit, inhoud van additieven en thermische stabiliteit. Maar deze criteria bleken onvoldoende te zijn, want elke autofabrikant heeft zijn eigen kenmerken in motorconstructie.
Zo heeft bijvoorbeeld Mercedes-Benz een eigen standaard MB 229.5, Volkswagen heeft goedkeuringen zoals VW 504.00/507.00, en BMW heeft Longlife-04. Ze houden niet alleen rekening met de chemische samenstelling van de olie, maar ook met details zoals het functioneren van de turbocompressor, roetfilter, variabele kleptiming en temperatuurregimes in de wrijvingsonderdelen.
Dat is waarom oliemaatschappijen, die in de ‘witte lijsten’ willen komen, een complexe en dure certificeringsprocedure doorlopen. Het is niet zomaar een sticker op een jerrycan, maar een echte bevestiging dat de olie correct werkt in een specifieke reeks motoren.
Als de olie niet aan de fabrikantseisen voldoet, kunnen er verschillende problemen ontstaan. De minst schadelijke zijn verhoogd brandstofverbruik of verminderde prestaties. Maar vaak eindigt het ernstiger: versnelde slijtage van onderdelen van de aandrijflijn, vervuiling van zuigerveren, vervuilde olie kanalen en in het ergste geval, een ingrijpende motorreparatie.
Moderne turbomotoren en compacte motoren met directe inspuiting zijn vooral gevoelig voor de kwaliteit van de olie. Ze hebben een hoge thermische belasting, en niet-originele of onjuiste olie kan gewoonweg niet voldoen.
Als om de een of andere reden het niet mogelijk is om olie met de benodigde goedkeuring te kopen, is het ten minste de moeite waard om de internationale standaarden API en ACEA te volgen. Ze vormen nog steeds een betrouwbare leidraad. Bijvoorbeeld, API SN Plus of ACEA C3 zijn minimaal gezien als voldoende kwaliteit voor de meeste moderne benzine- en dieselmotoren.
Tegelijkertijd is het belangrijk dat de gekozen olie voldoet aan de eisen die in de gebruikershandleiding van de auto worden genoemd. Daarnaast moet ook het klimaat in acht worden genomen – de viscositeit van de olie moet worden gekozen met de buitentemperatuur in gedachten.
Vervalste verpakking:
Twijfelachtige dop of verzegeling:
Goedkope prijs:
Inkoop bij een niet-gekeurde verkoper:
Onterschiedige nummers op de verpakking:
Zelfs als je wilt besparen, raadt de redactie van auto30 aan om geen eerste de beste olie te gebruiken zonder bewezen kwaliteit. Een goedkeuring van de autofabrikant is een garantie dat de olie alle tests heeft doorstaan en daadwerkelijk geschikt is voor jouw motor. Anders kan besparing leiden tot aanzienlijke reparatiekosten.