Γιατί μερικοί μοχλοί ταχυτήτων είναι ευθύγραμμοι κι άλλοι ζιγκζακωτοί

Πολλοί οδηγοί ενδιαφέρονται να μάθουν γιατί σε κάποια αυτοκίνητα ο επιλογέας της αυτόματης μετάδοσης κινείται σε ευθεία γραμμή, ενώ σε άλλα ακολουθεί ζιγκζακωτή διαδρομή. Εκ πρώτης όψεως, αυτό μπορεί να φαίνεται σαν απλώς μια σχεδιαστική επιλογή ή θέμα συνήθειας, αλλά κάθε λύση έχει τη δική της λειτουργική δικαιολογία. Οι ειδικοί στη συντήρηση και επιδιόρθωση αυτοκινήτων εξηγούν ότι η διαφορά μεταξύ αυτών των μηχανισμών δεν σχετίζεται άμεσα με τον τύπο της μετάδοσης — είτε πρόκειται για κλασικό μετατροπέα ροπής, CVT είτε ρομποτική. Πρόκειται μόνο για την υλοποίηση προστασίας από την τυχαία ενεργοποίηση ανεπιθύμητης λειτουργίας.

Ο επιλογέας σε ζιγκζακ σχεδιάζεται με τέτοιο τρόπο ώστε η μετάβαση μεταξύ των θέσεων να απαιτεί φυσική καθοδήγηση του μοχλού στο κατάλληλο "λούπι". Αυτό δημιουργεί ένα επιπλέον αισθητηριακό φράγμα, το οποίο αποτρέπει τον οδηγό από το να περάσει κατά λάθος, για παράδειγμα, από το "D" στο "R". Αυτή η προσέγγιση είναι ιδιαίτερα σχετική για οχήματα που δεν διαθέτουν ηλεκτρονικά κουμπιά κλειδώματος.

Από την άλλη, το ευθύγραμμο σχέδιο αλλαγής απαιτεί την πίεση ενός ειδικού κουμπιού που είναι ενσωματωμένο στον ίδιο το μοχλό. Χωρίς αυτό δεν είναι δυνατή η αλλαγή της θέσης του επιλογέα. Αυτό είναι επίσης ένα είδος συστήματος προστασίας, απλά υλοποιείται διαφορετικά — μέσω ηλεκτρομηχανικής. Τέτοιοι μοχλοί συναντώνται πιο συχνά σε οχήματα ευρωπαϊκής και ιαπωνικής παραγωγής, όπου η εργονομία και ο μινιμαλισμός είναι προτεραιότητα.

Από την άποψη της λειτουργίας της ίδιας της μετάδοσης, κανένας από αυτούς τους τρόπους δεν δίνει πλεονεκτήματα. Και στις δύο περιπτώσεις, ο οδηγός ελέγχει τις ίδιες λειτουργίες — "P", "R", "N", "D" κ.λπ. Η διαφορά έγκειται μόνο στη μηχανική του ίδιου του επιλογέα και στην άνεση που συνηθίζει κάθε οδηγός ξεχωριστά. Επιπλέον, τα σύγχρονα οχήματα με ηλεκτρονικούς επιλογείς απομακρύνονται τελείως από την παραδοσιακή αρχιτεκτονική — η αλλαγή ταχυτήτων μπορεί να γίνεται με κουμπιά, στροφείς ή ακόμη και με πάνελ αφής, όπως, για παράδειγμα, σε μερικά μοντέλα Jaguar και Tesla.

Στο τελικό αποτέλεσμα - στην ουσία, δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ των δύο αυτών επιλογών διαχείρισης της μετάδοσης.