Vector W8 — oryginalny samochód sportowy od twórcy Forda i Chryslera z niepotwierdzonymi 1200 KM

Jednym z najbardziej unikalnych i tajemniczych supersamochodów XX wieku uważany jest Vector W8. Ten samochód został stworzony przez amerykańskiego inżyniera-projektanta Jerry'ego Wiegerta jako alternatywa dla uznanych gigantów segmentu – Ferrari i Lamborghini. Mając doświadczenie pracy w dużych firmach, takich jak Ford, Chrysler i General Motors, Wiegert już w latach 70. wpadł na pomysł stworzenia konkurenta dla europejskich samochodów sportowych. Jego koncepcja od początku opierała się na zasadach projektowania lotniczego. Pierwszy prototyp – The Vector – został pokazany publiczności w 1972 roku, a seryjna produkcja została uruchomiona dopiero w latach 1989-1993. W tym czasie zbudowano 22 egzemplarze, z których sprzedano 19.

Historia powstania

Prace nad tym modelem rozpoczęły się już w latach 70., kiedy to mały zespół postawił sobie ambitny cel – dorównać renomowanym producentom samochodów sportowych. Pierwszy koncept nazwany The Vector pojawił się w 1972 roku. W tej wersji nie było własnej platformy i silnika – była to raczej fantazja na temat samochodu przyszłości. Niemniej jednak zainteresowanie modelem było duże, a wkrótce twórcy przystąpili do tworzenia nowej wersji przeznaczonej już do realnego użytkowania.

W 1977 roku pokazano publiczności model Vector W2, który do 1980 roku został zaprezentowany jako przedprodukcyjna wersja. Cechował się klinowym nadwoziem, "drzwiami-motylami" oraz oryginalnie ukształtowanym spojlerem tylnym. Jednak ta wersja nie trafiła na linię produkcyjną.

Prawdziwy przełom nastąpił w 1989 roku, kiedy to rozpoczęto montaż odnowionego Vectora W8. Wygląd i wnętrze tego modelu zostały przeprojektowane, a przy jego tworzeniu zastosowano materiały analogiczne do lotniczych: kevlar i panele aluminiowe o strukturze plastra miodu. Dzięki wysokiej wytrzymałości nadwozia, testy bezpieczeństwa przebiegły pomyślnie nawet przy użyciu jednego prototypu. Pomimo imponującej ceny 450 tysięcy dolarów, samochód znalazł dość szybko swoich pierwszych właścicieli. W sumie wyprodukowano 19 samochodów.

Dane techniczne

Pierwszy model próbny pod nazwą Vector W2 ujrzał światło w 1978 roku. Był wyposażony w 5,7-litrowy silnik V8 od Chevrolet, podkręcony do 600 koni mechanicznych dzięki parze turbosprężarek. Ciekawą cechą była poprzeczna instalacja silnika, co odróżniało model od większości samochodów sportowych tamtej epoki.

W parze z silnikiem pracowała trzybiegowa automatyczna skrzynia biegów od Oldsmobile Toronado, zdolna do obsługi momentu obrotowego wynoszącego 800 N·m. Przy masie 2160 kg samochód przyspieszał do 100 km/h w zaledwie 4 sekundy, a maksymalna prędkość osiągała 350 km/h. Później moc silnika zwiększono o 50 KM, co pozwoliło przyspieszyć już do 389 km/h.

Nie wprowadzając modelu W2 do produkcji seryjnej, Wiegert w połowie lat 80. przedstawił nową modyfikację – Vector W8. Zachował ten sam silnik, ale pojemność silnika zwiększono do 6 litrów, a moc osiągnęła 625 "koni" przy 880 N·m momentu obrotowego. Według świadków, podczas testów na hamowni udało się osiągnąć pełne 1200 KM. Skrzynia biegów pozostała bez zmian – ten sam trzystopniowy "automat".

Design sportowego auta

Inspiracją dla nadwozia była koncepcyjna Alfa Romeo Carabo. Od niej Vector odziedziczył futurystyczną sylwetkę w kształcie klina. Nadwozie wyróżniało się wyjątkowo niskim prześwitem, co zapewniało doskonałą aerodynamikę. Akcentami wizualnymi były ukryte pod ruchomymi panelami reflektory oraz trzy wycieraczki.

Wnętrze samochodu wykonano z wyjątkową dbałością o szczegóły: wszędzie skóra i zamsz, na podłodze – pokrycie wełniane z dywanikami na wierzchu. Fotele Recaro miały regulacje elektryczne, a o klimat w kabinie dbała klimatyzacja. Ciekawym rozwiązaniem było przesunięcie fotela kierowcy bliżej centrum kabiny, co poprawiało sterowność i odczucie kontroli.

Na szczególną uwagę zasługuje deska rozdzielcza – cyfrowy wyświetlacz i układ w stylu myśliwca. Wszystkie dane były wyświetlane na ekranie, a sterowanie odbywało się za pomocą funkcyjnych przycisków, jak w lotnictwie.

Wśród nietypowych elementów wnętrza – kierownica z centralnym elementem w kształcie diamentu oraz oryginalny selektor skrzyni biegów, umieszczony po lewej stronie kierowcy. Nawet hamulec ręczny miał zakrzywioną formę, harmonizującą z designem kokpitu.

Chociaż Vector W8 był wybitnym samochodem, jego droga była niełatwa. Mimo technicznych zalet i wyrazistego designu, projekt ciągle napotykał na trudności finansowe. Częste kryzysy i zmiany właścicieli jedynie komplikowały produkcję i rozwój modelu.

Niemniej jednak, każdy wyprodukowany egzemplarz stał się rzadkim i prestiżowym samochodem. Dziś Vector W8 postrzegany jest jako symbol amerykańskiego marzenia o supersamochodzie, wyraz dążenia do niezależnych technologii i wolności.